2 ซามูเอล 7 (อังกฤษ: 2 Samuel 7) เป็นบทที่ 7 ของหนังสือซามูเอล ฉบับที่ 2 ในพันธสัญญาเดิมในคัมภีร์ไบเบิลของศาสนาคริสต์ หรือส่วนที่สองของหนังสือซามูเอลในคัมภีร์ฮีบรู[1] ตามธรรมเนียมของศาสนายูดาห์เชื่อว่าหนังสือซามูเอลเขึยนขึ้นโดยผู้เผยพระวจนะซามูเอลและเพิ่มเติมโดยผู้เผยพระวจนะกาดและนาธัน[2] แต่นักวิชาการยุคปัจจุบันมองว่าหนังสือซามูเอลประกอบขึ้นจากต้นฉบับที่แยกจากกันเป็นอิสระจำนวนหนึ่งของหลายช่วงเวลาตั้งแต่ราว 630–540 ปีก่อนคริสตกาล[3][4] บทที่ 7 ของ 2 ซามูเอลประกอบด้วยเรื่องราวรัชสมัยดาวิดในเยรูซาเล็ม[5][6] เป็นส่วนหนึ่งของตอนที่ประกอบด้วย 2 ซามูเอล 2–8 ซึ่งเล่าถึงยุคทีดาวิดก่อตั้งอาณาจักร[7]